ព្រះវិន័យបិដក
សម័យនោះ ព្រះសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ដ៏មានជោគ
ទ្រង់គង់នៅក្បែរដើមស្តៅ ជាលំនៅរបស់នឡេរុយក្ស
ជិតស្រុកវេរញ្ជា ជាមួយនឹងភិក្ខុសង្ឃមានប្រមាណច្រើនចំនួន ៥០០ រូប ។
វេរញ្ជព្រាហ្មណ៍បានឮច្បាស់ (នៅដំណឹងនោះហើយ ទើបប្រកាសសេចក្តីថា)
ម្នាលគ្នាយើង បានឮថា ព្រះសមណគោតម ជាសក្យបុត្រចេញ
ចាកសក្យត្រកូល ទៅទ្រង់ភ្នួស……………………….
0 ផ្តល់មតិបន្ថែម:
Post a Comment